پرینت با lp و پرینتر معمولی از طریق وایرلس

یکی از ابزارهای جالب و کاربردی محیط KDE برای من ، که خیلی آدم تنبلی هستم نرم‌افزار KDE Connect هست که از طریقِ وصل شدن به یه شبکه‌ی وایرلس مشترک بین کامپیوتر و گوشی ،  کارهای زیر رو باهاش انجام می‌دم.

• ارسال و دریافت فایل
• استفاده از تاچ گوشی بعنوان ماوس‌پد وقتی که از کامپیوترم دورم
• جابجا شدن بین اسلایدها وقتی که دارم یه اسلایدی رو ارائه میدم (الکی گفتم از این استفاده نمی‌کنم خواستم بدونین که میشه)
• کم و زیاد کردن صدای موزیکی که داره تو کامپیوتر پخش میشه از طریق گوشی.
• به اشتراک گذاشتن لینک و یا کپی کردن کلیپ‌بورد کامپیوتر روی گوشی یا برعکس
• اجرای بعضی دستورات مثل خاموش کردن کامپیوتر (کاربردش مال وقتیه که یه خورده از کامپیوتر دورم  و حال ندارم برم خاموشش کنم )

حالا این مواردی که گفتم رو برای آشنایی شما با این برنامه عرض کردم ولی اصل موضوعی که باز برمیگرده به تنبلی من ، اینه که گهگداری خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌ها توی واتساپ برای من یه فایل پی‌دی‌افی چیزی می‌فرستند و میگن برامون پرینت بگیر (کاربرگ تمرین و این چیزها که معلما میدن!) و این کار خیلی انرژی می‌خواد. چون باید توی واتساپ فایل رو ذخیره کنم ، بفرستمش به کامپیوتر ، توی فولدری که اون فایل پی‌دی‌اف هست روش کلیک کنم و بعد که باز شد گزینه‌ی پرینت رو پیدا کنم و بعد پرینتش کنم. ولی یک راه ساده‌تری که KDE Connect برای من درست کرده اینه که توی این برنامه می‌تونیم براش دستور تعریف کنیم. که مثلا وقتی با گوشیمون زدیم فلان دستور رو اجرا کن ، همون دستور توی کامپیوترمون اجرا بشه.

کاری که من انجام دادم این بود که یک فرمان دو خطی نوشتم و توی فولدر Downloads به اسم Print_last_file.sh ذخیره کردم. همونطور که در زیر مشاهده می‌کنین این دستورات می‌گه آخرین فایلی توی پوشه‌ی دانلود هست رو برام پرینت بگیر.

#!/bin/bash
Print_file=$(ls -t /home/MY_HOME/Downloads | head -1);
lp /home/MY_HOME/Downloads/$Print_file;

بعد از اینکه بهش قابلیت اجرایی شدن دادم اون رو بعنوان یه دستور معرفی کردم.

#ln -s /home/igolgoa/Downloads/.Print_last_file.sh /usr/bin/lfp

. و تو مرحله‌ی بعد مثل شکل زیر توی KDE Connect توی (توی کامپیوتر) قسمت Run Commands دستور lfp رو اضافه کردم.

 

حالا کافیه وقتی فایل رو برام آپلود کردند روی پی‌دی‌اف برم و اونو با KDE Connect (نسخه‌ی اندروید) بفرستم برای کامپیوترم و دستور lfp رو بزنم.

 

نسخه‌ی قابل دانلود برای پی‌سی

نسخه‌ی اندرویدی

چگونه پرینتر HP خودم رو توی جنتو نصب می‌کنم ؟

پیش از خوندن اون چیزی که من میخوام بگم این مطلب  رو که می‌تونه اطلاعات خوبی در مورد CUPS به شما بده بخونین ولی اگه حال ندارین و دنبال یک تعریف مختصر هستید باید بگم که کاپس یک نرم‌افزاره همین :D

و مثل یک کتابخانه نرم‌افزارهای مختلف رو از درگیر شدن با پرینتر دور نگه می‌داره. گویی که وظیفه‌ی پیدا کردن دیوایس‌های مختلف برای پرینت ، Job ها و تنظیمات مربوط به پرینت رو به اون محوّل می‌کنن و تنها یک اتصال کافیه که خدمات مربوط به پرینت رو دریافت کنند.

حالا که با کاپس و تعریف ناقصی که من ارائه دادم آشنا شدین بریم سراغ اینکه چطور توی جنتو  اونو داشته باشیم. خُب من در فرایند نصب نمی‌دونم چی رو نصب کردم که پیش‌نیازش کاپس بوده ولی هر چی بوده خدا پدرش رو بیامرزه D: ولی اگه شما نیاز دارین که خودتون نصبش کنین با دستور زیر نصب میشه.

# emerge cups

بعد از اینکه کاپس نصب شد شما نیاز دارین که اون رو بعنوان یک پروسه‌ی اجرایی در هنگام بالا اومدن سیستم‌عامل اضافه کنین. من توی سیستم‌ام OpenRC دارم و به همین دلیل با rc-update اونو اضافه می‌کنم.

# rc-update add cupsd default

البته اگه نیاز ندارین که همیشه از پرینتر استفاده کنین با تایپ sudo cupsd در ترمینال اونو هر وقت نیاز داشتین اجرا کنین.

حالا که این کار رو انجام دادین و مثل من یک پرینتر HP دارین چیزی که برای شناسایی سخت‌افزارتون بهش احتیاج پیدا می‌کنین بسته‌ی hplip هست. این بسته برای شناسایی و نصب درایور سخت‌افزارتون استفاده می‌شه.

# emerge hplip

# hp-setup -i

خب همونطور که در بالا می‌بینین در مرحله‌ی بعد کافیه با اجرای hp-setup -i در ترمینال اقدام به نصب درایور کنید. امّا اگه مثل من در ایران زندگی می‌کنین پس از دومرحله که توی hp-setup طی کردین در هنگام دانلود درایور به مشکل برخواهید خورد. چرا؟ چون بازی در میاره و میگه که نمی‌تونم نصب کنم. که برای حل این مشکل باید از کشورهای دوست و وی‌پی‌ان‌هاش بهره ببرید. و خودتون رو به عنوان یک خارجی بهش معرفی کنین.

پس از تغییر هویت درایورتون دانلود و پس از پذیرفتن Licnese agreement درایور برنامه نصب میشه.

سخنی چند در مورد متادیتای MP3

تا سال ۸۸ که کاربر ویندوز بودم برای گوش دادن به آهنگ‌ها شیوه‌ی کارم اینطور بود که فولدرهای مختلف با اسامی خواننده‌‌ها داشتم و برای گوش کردن بهشون مجبور بودم یک مسیری رو طِی کنم و با انتخاب همه آهنگ‌های اون فولدر آهنگ گوش کنم. ولی بعد از اینکه به لینوکس مهاجرت کردم با  Rhythmbox آشنا شدم که چه چیز خفنیه. نحوه‌ی کارشم اینطور بود که با جستجوی متادیتای آهنگ اون‌ها رو دسته بندی می‌کرد. برای مثال در صورتی که متادیتا درست نوشته می‌شد می‌تونستیم خواننده‌ها رو بر اساس Artist ، Genre ، Album و .... مرتب کنیم. و این کار منو راحت می‌کرد. دلیل این قضیه هم این بود که من می‌تونستم به آهنگ‌های داخل مجموعه‌ام رتبه بدم (۰ ستاره تا ۵ ستاره) تا بر این اساس مرتب بشن. می‌تونستم پلی لیست‌ آهنگ‌هام رو بهتر سازماندهی کنم. می‌تونستم برای انتخاب یه خواننده‌ی دیگه سریع جابجا بشم. امّا اینجا چند مشکل وجود داشت ( و هنوز هم وجود داره).

۱- بخش عظیم آهنگ‌هایی که گوش می‌کنیم فارسیه و سایت‌های فارسی زبان متادیتا رو وسیله‌ی برای تبلیغ خودشون می‌دونن و از هر صد تا سایت شاید یک سایت رو ببینین که تگ‌های آهنگ رو تغییر نمی‌ده.

۲- یک ساختار یکپارچه و منسجم برای نوشتن متادیتا وجود نداره (برای مثال بعضی سایت‌ها سال انتشار اثر رو به میلادی درج می‌کنن بعضی‌ها به هجری شمسی)

۳ - دسته‌بندی‌هایی که بر اساس‌اش آهنگ‌ها مرتب می‌شن ایراد داره. یعنی در ابتدا که قرار شد برای این سیستم قانون نانوشته‌ای وضع بشه به بعضی موارد دقّت نشد.

حالا برای این ۳ مورد ۳ راهکار وجود داره. البته که هیچ کسی به حرف من گوش نمی‌کنه ولی این چیزیه که بصورت آرمانی بهش فکر می‌کنم. و هر مورد رو به تفضیل توضیح می‌دم :D

۱- به نظر من بهترین تبلیغ برای هر سایت عملکرد حرفه‌ای اونه. مطمئنا خیلی‌های دیگه مثلِ من، سایتِ موزیکی رو برای مراجعه دوباره بوکمارک می‌کنن که بدونن تگ‌های موسیقی رو جهت تبلیغ ویرایش نکرده و خیلی‌های دیگه مثل من به افرادِ دیگه سایتی رو معرفی می‌کنن که موزیک رو به هرزنامه‌ی خودش بدل نکرده باشه.

۲- اکثر خواننده‌ها و کسانی که توی کار موسیقی هستند قطعاتی رو به صورت تکّی منتشر می‌کنند که جدایِ از آلبومه. راهی که میشه اینها رو دسته بندی کرد اینه که بعنوان قطعات «تکی» به عنوان یه آلبوم در نظرش گرفت. خیلی اوقات می‌بینیم که توی متادیتا این قطعات رو به عنوان یک قطعه از آلبوم Singles برای دانلود قرار می‌دن. مشکل این کار اینه که توی نرم‌افزارهای پخش، هر آهنگی که تگِ آلبومش Singles باشه رو بعنوان یک قطعه از آلبوم Singles در نظر میگیره. برای مثال شما ۱۰ قطعه تکی از داریوش اقبالی دارید و ده قطعه تکی از دمیس روسس ؛ در هنگام ایندکس کردن متادیتا نرم‌افزار پخش این بیست تا آهنگ رو توی یه آلبوم نشون میده. برای حل این مشکل بنظر من باید یا نرم‌افزارهای پخش هوشمند عمل کنند و آلبوم رو به صورت تگ (خواننده+Singles) جدا نشون بدن یا ما خودمون باید این کار رو انجام بدیم. برای مثال برای اینکه این دو «تکی» ها قاطی نشن باید توی تگ آلبوم مثلا بنویسیم: Dariush Singles

۳- کسانی که در ساخت یک اثر مشارکت دارند گاهی وقتا بیش از یک نفرن. بعضی وقت‌ها یکی از این افراد به عنوان هم‌خوانِ حضور داره گاهی هم به خودش جداگونه توی این آهنگ یا قطعه می‌خونه :D

راهی که پیش روی ما هست اینه که یا جفتشون رو به عنوان آرتیست توی تگ اضافه کنیم یا اینکه یکی از این دو نفر رو ثبت کنیم.

ایرادِ ثبت کردن اسم هر دو نفر ( یا چند نفر) اینه که نرم‌افزارهای پخش این چیزی رو که ثبت کردیم به عنوان یک آرتیست می‌شناسه. و این موضوع باعث میشه تعداد آرتیست‌های مجموعه‌‌ی ما توی نرم‌افزار پخش به طور دروغین زیاد بشه. برای مثال شما یک کار مشترک از ابی و داریوش داری اگه توی قسمت Artist متادیتا بنویسی Ebi , Dariush اونوقت موقع شناسایی آرتیست آهنگ‌ها خواهید دید که این اسم به عنوان یک آرتیست جدا از ابی و داریوش شناخته شده که شامل یک آهنگه!

به نظر من برای رفع این مشکل هم می‌بایست این طور عمل می‌شد که ما با «,» آرتیست‌ها رو جدا می‌کردیم و نرم‌افزار پخش می‌فهمید که این اثر بیش از یک آرتیست داره. و بعد بر همین اساس این آهنگ رو توی دسته بندی کردن به لیست آهنگ‌های هر دو اضافه می‌کرد. مثلا آهنگ نون و پنیر و سبزی هم به آهنگ‌های داریوش اضافه بشه هم به آهنگ‌های ابی.

و در آخر پیشنهادم به شمایی که آثار خواننده‌هایِ وطنی رو اورجینال تهیه می‌کنین:

نرم‌افزار Rhythmbox یا خیلی نرم‌افزارهای دیگه در هنگام RIP کردن گزینه‌ای برای نوشتن متادیتا دارن. این متادیتا علاوه بر اینکه برای نوشته شدن روی خودِ آهنگ کاربرد داره بلکه به سایت موزیک برینز هم فرستاده میشه. این کار بوسیله Acoustic Fingerprint یا همون شناسایی هویت موسیقی انجام می‌گیره. و مزیت این کار اینه که اگه شما اطلاعات یک اثر رو به این سایت بفرستین نفر بعدی که با یک نرم‌افزار از موزیک برینز برای پیدا کردن متادیتای آهنگ بهره می‌بره بدون هیچ زحمتی فقط با ریپ کردن اطلاعات اثر براش کپی میشه، بدون هیچ زحمتی!

برای مثال شما امروز آلبوم «ایران من» همایون شجریان رو خریدین و می‌خواین به فایل‌های MP3 تبدیلش کنین. اگه کسی قبل از شما اونو ریپ کرده باشه و اطلاعاتشو فرستاده باشه موزیک برینز شما نیاز نیست وقتی رو برای وارد کردن دوباره‌ی این اطلاعات صرف کنین. :)

تصویری از محیط Rhythmbox

رایت ایزوی ویندوز روی مموری

طبق پیش‌زمینه‌هایی که در مورد dd داشتم  تلاش کردم ایزوی ویندوز رو روی فلش بریزم تا دیگران ازش استفاده کنن! ولی ویندوزه دیگه، کاریش نمیشه کرد.

چیزای مختلفی رو آزمایش کردم ولی ms-sys  از همه‌شون ساده‌تر و رونتر بود.

برای نصب‌اش توی توزیع خودتون اقدام کنید. حالا ما اینجوری نصبش می‌کنیم

#emerge ms-sys

روی سیستمون این بسته‌ها رو باید داشته باشید: ntfs-3g,fdisk. و همینطور نیاز به یه حافظه جانبی مثل فلش‌مموری هم دارید، چون خالی خالی نمیشه که!
با fdisk تموم پارتیشن‌های فلش‌مموری رو پاک کرده و پس از ساخت یک پارتیشن و رایت بوت‌فلگ (بوسیله‌ی آپشن a در محیط برنامه fdisk) مراحل زیر رو پیش بگیرید.
ما فرض می‌کنیم که می‌خواین ویندوز 7 که اسم ایزویی که دانلود کردین win7.iso هست رو روی فلش‌مموری که در لیست fdisk -l به صورت /dev/sdc1 شناخته شده رایت کنین.و آپشن برای باقی شما ممکنه فرق داشته باشه که می‌تونین man مربوط به ms-sys و همینطور fdisk رو بخونین براش.

#ms-sys -7 /dev/sdc
#mount -o loop win7.iso /mnt/iso
#mount /dev/sdc1 /mnt/usb
#cp -r /mnt/iso/* /mnt/usb

++++++

آپدیت کرنل

از اونجایی که توی لینوکس آپدیت کردن خودش عمل لذت بخشیه و یکی از چیزهای لذت بخش برای آپدیت کردن کرنلِ می‌خواستم تجربه‌ی خودم رو در این زمینه بنویسم تا شاید بکارتون بیاد.

خب بصورت عادی بعد از اینکه شما با دستور

#emerge --sync

شاخه portage رو بروز می‌کنید و با دستوراتی مثل

#emerge -uDN @world

تمام بسته‌هایی که امکان آپدیت شدن دارند رو آپدیت می‌کند یکی از چیزهایی که ممکنه آپدیت بشه سورس کرنل یا همون gentoo-sources هست . برای اینکه ببینید که آیا چند ورژن از سورس کرنل رو روی سیستمتون دارید می‌تونید با دستور

#eselect kernel list
output: برای من
Available kernel symlink targets:
  [1]   linux-4.0.5-gentoo *

  لیستی از کرنل‌ سورس‌های موجود رو که در شاخه /usr/src قرار دارند ببینید. و طبعا بعد از انجام این دستور شما سورس کرنلی رو که به صورت پیش‌فرض برای کامپایل درایورهای سخت‌افزاری مورد استفاده قرار می‌گیره رو بصورت یک علامت * در روبرو می‌بینید. این سورس کرنل همون سورس کرنلی هست که بصورت شورتکات توی /usr/src به دایرکتوری linux لینک شده.

بعد از اضافه شدن سورس کرنل جدید بعد از اجرای دستور آپدیت ، شما نیاز داری که لینک سورس دیفالت رو تغییر بدی. برای اینکار با استفاده از دستور

#eselect kernel set number

بجای number عددی که به عنوان شماره کرنل روبروی سورس قرار داده شده رو وارد می‌کنید و به این صورت مسیر پیش‌فرض /usr/src/linux به سورس کرنل جدید اشاره می‌کنه.

اگر مثل من حوصله سر و کلّه زدن زیاد و یا اطلاعات کافی ندارین با دستور

#genkernel all

شروع به کامپایل کرنل جدید بکنید و پس از گذشتن زمانی (بسته به cpu شما که چند هسته‌ای باشه و غیره) این کار به پایان می‌رسه. و باید تنظیمات مربوط به LILO یا GRUB رو بر مبنای کرنل جدید آپدیت کنید.

که فک کنم برای LILO شما پس از ویراییش فایل /etc/lilo.conf با دستور

#lilo -v

بوت لودر رو تازه سازی می‌کنید

و در Grub2 هم کافیه که با دستور

#grub2-mkconfig -o /boot/grub/brub.cfg

تنظیمات گراب رو آپدیت کنید.

حالا مرحله بعدی اینه که ما درایورهای سخت‌افزاری که پیشتر بصورت خودکار شناسایی نشده (برای مثال درایور کارت گرافیک کارت صدا و …) رو دوباره نصب کنیم که اگه نسخه‌ی جدیدی براش نیومده باشه و همچنین  توی مسیر /usr/portage/distfiles باشه نیاز به دانلود هم نیست و در مجموع زمان زیادی هم نمی‌بره :)

همچنین پس از نسخه قبلی اگه مثل من از این عادت‌ها دارین که کرنل قدیمی رو پاک کنید با استفاده از  eclean کارتون راه میافته ، برای نصبش از

#emerge eclean-kernel

استفاده کرده و در نهایت توی ترمینال از خدمات نقدی و غیر نقدی‌اش استفاده ببرین

پ ن: سعی کنید کرنل‌های قدیمی رو بعد از اطمینان کامل از اینکه کرنل جدید بخوبی کار می‌کنه و مشکلی براتون درست نمی‌کنه پاک کنید تا مثل من به مشکل برنخورین :D